Uitwisseling 12 januari 2018 tussen TTV-Woerden met TTV-Hoogland.
‘De sterkste schakel’.
Afgelopen vrijdag was het eindelijk weer zo ver. We mochten weer naar Woerden om daar onze batjes te kruisen met de ‘afvallige’ Pieter en zijn trawanten.
Van de 2 auto’s die vanaf de Bieshaar vertrokken had die van Ronald een voorsprong. Onze captain Henk had echter zoveel zin in deze sportieve ontmoeting, dat hij het gaspedaal extra diep indrukte. Het gevolg was dat we toch als eerste bij de woerdenaren binnenstormden.
Alsof het hem niet ‘van het hart ging’ overhandigde Henk met een nonchalant gebaar de (wissel)beker aan gastheer Pieter.
We werden allerhartelijkst ontvangen met koffie en zelfs thee(!). Sluw als ze zijn kregen we ook meteen heerlijke vette pinda’s en borrelnootjes; zo kun je nauwelijks nog pap zeggen als je naar je tafel wankelt…
Jammer was dat ons team bestaande uit Henk v.R., Werner en ondergetekende, onze, ziek geworden, Sylvia moest ontberen. Zo zouden we het zonder een sterk teamlid moeten stellen.
Toen heeft Pieter besloten dat hij, met zijn rating, dan niet zou spelen. Heel sportief!!
Zo begonnen we onze avond aan 3 tafels:
Op tafel 1 speelden Koen, Timo en Joseph tegen de gastheren P. Haaksma, W.Blok en P.Hagebout.
Op tafel 2 moest duo team Ron en Ronald het opnemen tegen F.Peek en F.Berkum
Op de derde tafel speelde mijn team tegen Tristan Heringa, Ruud Toringa en Frans Grotepas.
Na een lange sportieve avond ging het er om spannen!
De stand op tafel 2 was het eerst bekend: 1-4. Goed begin dus.
Maar op tafel 1 werd het, vrij moeizaam voor ons, 6-4.
En van ons team had Werner al alles gegeven. Hij had zijn 3 punten binnengehaald en met Henk samen ook het punt van de dubbel. Daarmee was de tussenstand 4-4.
Het totaal stond daarmee op 11-12.
Zo liep de spanning dermate hoog op dat, ook gesteund door het publiek, besloten werd de laatste partijen op twee tafels tegelijk te spelen…
Na een verwoede strijd moest Henk zijn meerdere in Tristan erkennen; 12-12….!
Ja en zo ontstond een strijd die Frans en ik ons nog lang zullen heugen…
Stilzwijgend hadden we besloten om het een 5-setter te laten worden: allerhande geloei van de wederzijdse supporters tot gevolg… Vertwijfeld werden de bierflessen al ter hand genomen…
Na een gelijk opgaande strijd kon, na een geheime service(!), de verlossende smash gegeven worden.
Hoogland had gewonnen!
De dankbaarheid van onze troepen was groot.
Zo mocht ik de Beker aannemen!
Na de toespraak van Pieter, heb ik onze metgezellen bedankt voor hun inzet.
En natuurlijk heb ik onze gastheren uitgenodigd voor de zo gewenste revanche.
Zelf was ik erg vereerd, van de zwakste schakel in de ketting opeens naar de sterkste schakel!
Diverse foto’s circuleren inmiddels met de (vast)houder van de beker! (De beker die ik uiteraard weer gauw aan captain Henk heb doorgegeven.)
De rest van de avond werden we gefêteerd met borrelhapjes en allerlei soorten drank.
Al snel waren we alles weer vergeten.
Namens ons allen; Woerden hartelijk dank voor jullie sportieve gastvrije sportavond!
Tot volgend jaar.
Ferdinand van Leersum